Οι Διμερείς Συμβάσεις Αποφυγής Διπλής Φορολογίας – Τα μη συνεργαζόμενα κράτη κ.ά.

1. Οι Διμερείς Συμβάσεις Αποφυγής Διπλής Φορολογίας (Δ.Σ.Α.Δ.Φ.)

Όταν ένας Έλληνας υπήκοος έχει τις πηγές των εισοδημάτων του στην Ελλάδα αλλά και σε άλλο ή σε άλλα κράτη, ή αποκτά και συντηρεί περιουσία, κινητή ή ακίνητη, στην Ελλάδα και σε άλλο/α κράτη, τότε γεννάται θέμα φορολόγησης των συνολικών-παγκοσμίων εισοδημάτων ή της περιουσίας αυτής μεταξύ των κρατών αυτών: Ποιος θα φορολογήσει το παγκόσμιο εισόδημα;

Το ίδιο συμβαίνει στην περίπτωση που κάποιος ξένος υπήκοος ή κάποιος Έλληνας υπήκοος έχει εισοδήματα ή περιουσία στο εξωτερικό όπου έχει την φορολογική κατοικία του.

Ποιος θα φορολογήσει την διάσπαρτη περιουσία και τα εισοδήματά της στις παραπάνω περιπτώσεις;

Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (Ο.Ο.Σ.Α.) ανάλαβε το έργο αυτό και δημιούργησε ένα συμβατικό πλαίσιο για την αποφυγή της διπλής φορολογίας του εισοδήματος και του κεφαλαίου,  μεταξύ των κρατών. Από το 1952 υπογράφονται διμερείς συμβάσεις μεταξύ των κρατών για την αποφυγή της διπλής φορολογίας (Δ.Σ.Α.Δ.Φ.).

Σήμερα η χώρα μας διαθέτει ένα εκτεταμένο διεθνές συμβατικό πλαίσιο για την αποφυγή της διπλής φορολογίας του εισοδήματος και του κεφαλαίου και έχει υπογράψει συμβάσεις με τα περισσότερα από τα άλλα κράτη.

Η διμερής αυτή συνεργασία μεταξύ των κρατών γίνεται κυρίως για:
* Να καθορίζουν την φορολογική κατοικία του φορολογούμενου πολίτη στην περίπτωση που υπάρχει σύγχυση ή διχογνωμία σε αυτό.
* Να ανταλλάσσουν πληροφορίες σε διάφορα θέματα φορολόγησης των πολιτών.
Α.π. ΔΟΣ Γ 1095742 ΕΞ 26.6.2012

Στις  Δ.Σ.Α.Δ.Φ. υπάρχουν δύο συμβαλλόμενα μέρη:
• Το  ΚΡΑΤΟΣ ΠΗΓΗΣ, δηλαδή το κράτος στο οποίο δημιουργείται, παράγεται το εισόδημα.
• Το ΑΛΛΟ ΚΡΑΤΟΣ, δηλαδή το κράτος στο οποίο έχει την φορολογική του κατοικία ο φορολογούμενος.

Για να συνταχθούν οι Συμβάσεις αυτές υπάρχει ένα Πρότυπο κείμενο από τον ΟΟΣΑ το οποίο χρησιμοποιείται σαν βάση για την ομοιότητα στην θεματολογία των διατάξεων, δηλαδή:

Η Ελλάδα, ως μέλος του Ο.Ο.Σ.Α., κατά τη διαπραγμάτευση και σύναψη Σ.Α.Δ.Φ. με άλλα κράτη-μέλη ή μη μέλη του Ο.Ο.Σ.Α., χρησιμοποιεί ως βάση το Αναθεωρημένο Πρότυπο Σύμβασης του Ο.Ο.Σ.Α. για την ομοιότητα στην θεματολογία των διατάξεων (Model Tax Convention on Income and on Capital, Modèle de Convention Fiscale concernant le Revenu et la Fortune):

Η ομοιότητα στην θεματολογία της Δ.Σ.Α.Δ.Φ. φαίνεται παρακάτω στα 31 άρθρα του πρότυπου της Σύμβασης, δηλαδή:
*    άρθρο  1  σε ποια πρόσωπα εφαρμόζονται οι διατάξεις
*    άρθρο  2  φόροι που καλύπτονται με την ΔΣΑΔΦ
*    άρθρο  3  γενικοί ορισμοί της διμερούς σύμβασης
*    άρθρο  4  κάτοικος
*    άρθρο  5   μόνιμη εγκατάσταση
*    άρθρο  6   εισόδημα από ακίνητη περιουσία
*    άρθρο  7   κέρδη επιχειρήσεων
*    άρθρο  8   ναυτιλιακές και αεροπορικές μεταφορές
*    άρθρο  9   συνδεδεμένες επιχειρήσεις
*    άρθρο 10   μερίσματα
*    άρθρο 11   εισοδήματα από τόκους
*    άρθρο 12   δικαιώματα
*    άρθρο 13   ωφέλεια  από  κεφάλαιο
*    άρθρο 14   μη εξαρτημένες προσωπικές εργασίες
*    άρθρο 15   εξαρτημένες προσωπικές εργασίες
*    άρθρο 16   αμοιβές διευθυντών
*    άρθρο 17   καλλιτέχνες και αθλητές
*    άρθρο 18   συντάξεις
*    άρθρο 19   κυβερνητικές υπηρεσίες
*    άρθρο 20   σπουδαστές
*    άρθρο 21   άλλα εισοδήματα
*    άρθρο 22   κεφάλαιο
*    άρθρο 23Α μέθοδος εξαίρεσης
*    άρθρο 23Β μέθοδος πίστωσης
*    άρθρο 24   απαγόρευση διακρίσεων
*    άρθρο 25   διαδικασία αμοιβαίας συμφωνίας
*    άρθρο 26   ανταλλαγή πληροφοριών
*    άρθρο 27   αμοιβαία βοήθεια για είσπραξη του φόρου
*    άρθρο 28   μέλη διπλωματικών αποστολών
*    άρθρο 29   επέκταση σε άλλα εδάφη
*    άρθρο 30   θέση σε ισχύ τής Σύμβασης
*    άρθρο 31   λήξη τής ισχύος τής Σύμβασης

2. Τι είναι η Δ.Δ.Ο.Σ.

Στην Ελλάδα υπάρχει μια ειδική υπηρεσία η οποία ασχολείται με τις Δ.Σ.Α.Δ.Φ. και καλείται «Διεύθυνση Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων» (Δ.Δ.Ο.Σ).

Η Δ.Δ.Ο.Σ. διαπραγματεύεται, συνάπτει, ερμηνεύει, αναθεωρεί, εισηγείται την σύναψή τους και εφαρμόζει τις Διμερείς Συμβάσεις Αποφυγής της Διπλής Φορολογίας (Δ.Σ.Α.Δ.Φ.) του εισοδήματος και του κεφαλαίου.

Η Δ.Δ.Ο.Σ ενδιαφέρεται:
* για την ενίσχυση της διεθνούς οικονομικής συνεργασίας
* για  την αποφυγή της διεθνούς διπλής φορολογίας στο εισόδημα και στο κεφάλαιο

Επιπλέον η Δ.Δ.Ο.Σ.:
– Εκδίδει τα πιστοποιητικά φορολογικής κατοικίας για τους κατοίκους Ελλάδας.
– Παρακολουθεί τις εξελίξεις του διεθνούς φορολογικού δικαίου (ανάπτυξη διεθνούς φορολογικής συνεργασίας, ενδοομιλικές τιμολογήσεις – transfer pricing, κά).
– Παρακολουθεί τις εξελίξεις στο κοινοτικό δίκαιο και μεριμνά για την ενσωμάτωση στο εθνικό δίκαιο του παράγωγου κοινοτικού δικαίου.
– Συμμετέχει ενεργά και υποστηρίζει τους εκπροσώπους της Ελλάδας στους διεθνείς οργανισμούς και στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σχετικά με τα θέματα της αποφυγής της διπλής φορολογίας.
– Ενημερώνει έγκυρα κάθε πολίτη και επιχείρηση, με πνεύμα εξωστρέφειας και διαφάνειας, για τα θέματα αποφυγής της διπλής φορολογίας.
– αποτελείται από τα παρακάτω τμήματα:
α) τμήμα Φορολογικών Θεμάτων
β) Τμήμα Τελωνειακών Θεμάτων
– Δίνει λύσεις σε περιπτώσεις αδυναμίας επίλυσης διαφόρων φορολογικών θεμάτων κατοίκων εξωτερικού στις Δ.Ο.Υ.
– Η Δ.Δ.Ο.Σ. είναι αρμόδια για:
– Eπιμελείται τον προγραμματισμό σύναψης ή αναθεώρησης των διεθνών φορολογικών συμφωνιών ή συμβάσεων και την εισήγηση κύρωσης τους αλλά και την παρακολούθηση της εκτέλεσής τους
– Συνεργάζεται με τα άλλα κράτη με αμοιβαία διοικητική συνδρομή σε φορολογικά θέματα

3. Με ποια κράτη η Ελλάδα έχει υπογράψει Δ.Σ.Α.Δ.Φ.:

*    Άγιος Μαρίνος                              Ν. 4243/2014                     έναρξη από 1/1/2015
*    Αζερμπαϊτζάν                                 Ν.3826/2010                       έναρξη από 1.1/2011
*    Αίγυπτος                                       Ν.3484/2006.                      έναρξη από 1.1.2007
*    Αλβανία                                        Ν.2755/1999                       έναρξη από 1.1.2001
*    Αρμενία                                        Ν.3014/2002                       έναρξη από 1.1.2003
*    Αυστρία                                        Ν.3724/2008                       έναρξη από 1.1.2010
*    Βέλγιο                                           Ν.3407/2005                       έναρξη από  1.1.2005
*    Βοσνία-Ερζεγοβίνη                      Ν.3795/2009                       έναρξη από  1.1.2010
*    Βουλγαρία                                    Ν.2255/1994                        έναρξη από  1.1.2002
*    Γαλλία                                          Ν.Δ.4386/1964                     έναρξη από 31.1.1965
*    Γερμανία                                       Α.Ν.52/1967                        έναρξη από 1.1.1965
*    Γεωργία                                         Ν.3045/2002                        έναρξη από 1.1.2003
*    Δανία                                             Ν.1986/1991                        έναρξη από 1.1.1992
*    Ελβετία                                          Ν.1502/1984                        έναρξη από 1.1.1986
*    Εσθονία                                         Ν.3682/2008                        έναρξη από 1.1.2009
*    Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα          Ν. 4234/2014                       έναρξη από 1.1.2014
*    Ηνωμένο Βασίλειο                        Ν.Δ.2732/1953                     έναρξη από 1.1.1951
*    Ηνωμένες Πολιτείες                      Ν.Δ.2548/1953                     έναρξη από 30.12.1953
*    Ινδία                                               Ν.Δ.4580/1966                     έναρξη από  1.1.1994
*    Ιρλανδία                                         Ν.3300/2004                         έναρξη από 1.1.2005
*    Ισλανδία                                         Ν.3684/2008                         έναρξη από 1.1.2009
*    Ισπανία                                           Ν.3015/2002                         έναρξη από 1.1.2003
*    Ισραήλ                                            Ν.2572/1998                         έναρξη από 1.1.1999
*    Ιταλία                                              Ν.1927/1991                         έναρξη από 1.1.1984
*    Καναδάς                                          Ν.3824/2010                         έναρξη από 1.1.2011
*    Κατάρ                                              Ν.3823/2010                         έναρξη από 1.1.2011
*    Κάτω Χώρες (Ολλανδία)                   Ν.1455/1984                        έναρξη από 1.1.1981
*    Κίνα                                                  Ν.3331/2005                       έναρξη από 1.1.2006
*    Κορέα                                               Ν.2571/1998                       έναρξη από 1.1.1999
*    Κουβέιτ                                            Ν.3330/2005                        έναρξη από 1.1.2006
*    Κροατία                                            Ν.2653/1998                        έναρξη από 1.1.1999
*    Κύπρος                                             Α.Ν.573/1968                      έναρξη από 1.1.1967
*    Λετονία                                             Ν.3318/2005                       έναρξη από 1.1.2006
*    Λιθουανία                                         Ν.3356/2005                        έναρξη από 1.1.2006
*    Λουξεμβούργο                                  Ν.2319/1995                        έναρξη από 1.1.1999
*    Μάλτα                                               Ν.3681/2008                        έναρξη από 1.1.2009
*    Μαρόκο                                             Ν.3820/2010                        έναρξη από 1.1.2011
*    Μεξικό                                               Ν.3406/2005                        έναρξη από 1.1.2006
*    Μολδαβία                                          Ν.3357/2005                        έναρξη από 1.1.2006
*    Ν.Αφρική                                          Ν.3085/2002                        έναρξη από 1.1.2004
*    Νορβηγία                                          Ν.1924/1991                        έναρξη από 1.1.1992
*    Ουγγαρία                                          Ν.1496/1984                        έναρξη από 1.1.1985
*    Ουζμπεκιστάν                                   Ν.2659/1998                        έναρξη από 1.1.1999
*    Ουκρανία                                          Ν.3046/2002                        έναρξη από 1.1.2004
*    Πολωνία                                            Ν.1939/1991                        έναρξη από 1.1.1991
*    Πορτογαλία                                       Ν.3009/2002                        έναρξη από 1.1.2003
*    Ρουμανία                                           Ν.2279/1995                        έναρξη από 1.1.1996
*    Ρωσία                                                Ν.3047/2002                        έναρξη από 1.1.2008
*    Ρωσία (Μερική τροποποίηση)           Ν.3679/2008                        έναρξη από 1.1.2009
*    Σαουδική Αραβία                              Ν.3821/2010                        έναρξη από 1.1.2011
*    Σερβία                                               Ν.3825/2010                        έναρξη από 1.1.2011
*    Σλοβακία                                           Ν.1838/1989                        έναρξη από 1.1.1990
*    Σλοβενία                                            Ν.3084/2002                        έναρξη από 1.1.2004
*    Σουηδία                                              Ν.Δ.4300/1963                    έναρξη από 1.1.1964
*    Τουρκία                                              Ν.3228/2004                       έναρξη από 1.1.2005
*    Τσεχία                                                Ν.1838/1989                        έναρξη από 1.1.1990
*    Τυνησία                                              Ν.3742/2009                       έναρξη από 1.1.2011
*    Φιλανδία                                             Ν.1191/1981                       έναρξη από 1.1.1982

Οι παραπάνω Δ.Σ.Α.Δ.Φ.:
• συμβάλλουν καθοριστικά στη διακίνηση των αγαθών, των υπηρεσιών, των επενδυτικών κεφαλαίων και των προσώπων μεταξύ των κρατών.
• παρέχουν την σταθερότητα και ασφάλεια για την ανάπτυξη των διεθνών οικονομικών δραστηριοτήτων

Επίσης στα πλαίσια της αμοιβαιότητας, η Ελλάδα δεσμεύεται, μέσω των ΣΑΔΦ και της οδηγίας 77/799/ΕΟΚ, ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΑΠΑΝΤΗΣΗ, ΣΕ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΕΩΣ 6 ΜΗΝΩΝ (Υπό τον όρο της αμοιβαιότητος)

Σημείωση: Τα κείμενα των παραπάνω συμβάσεων μπορείτε να τα βρείτε και να τα διαβάσετε στο ΤΑΧΗΕΑVΕΝ

4. Τα ΜΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΜΑ ΚΡΑΤΗ για το φορολογικό έτος 2017

Μη συνεργάσιμα κράτη είναι εκείνα που δεν είναι κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η κατάστασή τους σχετικά με τη διαφάνεια και την ανταλλαγή των πληροφοριών σε φορολογικά θέματα έχει εξεταστεί από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (Ο.Ο.Σ.Α.) και τα οποία:

α) δεν έχουν συνάψει και δεν εφαρμόζουν με την Ελλάδα σύμβαση διοικητικής συνδρομής στο φορολογικό τομέα και

β) δεν έχουν υπογράψει τέτοια σύμβαση διοικητικής συνδρομής με τουλάχιστον δώδεκα άλλα κράτη.

Οι ανωτέρω προϋποθέσεις πρέπει να συντρέχουν αθροιστικά.

Τα μη συνεργάσιμα κράτη ή περιοχές δικαιοδοσίας ή υπερπόντιες χώρες ή εδάφη που τελούν υπό οποιοδήποτε καθεστώς σύνδεσης ή εξάρτησης, για το έτος 2017 είναι τα εξής:

1 Αγία Λουκία St. Lucia έως 28/02/2017
2 Αντίγκουα και Μπαρμπούντα Antigua and Barbuda
3 Βανουάτου Vanuatu
4 Γουατεμάλα Guatemala έως 30/09/2017
5 Γρενάδα Grenada
6 Λιβερία Liberia
7 Λίβανος Lebanon έως 31/08/2017
8 Μαλαισία Malaysia έως 30/04/2017
9 Μπαχάμες Bahamas
10 Μπαχρέιν Bahrain
11 Μπρουνέι Brunei
12 Μονακό Monaco έως 31/03/2017
13 Νήσοι Κούκ Cook Islands έως 31/08/2017
14 Νήσοι Μάρσαλ Marhsall Islands έως 31/03/2017
15 Ντομίνικα Dominica
16 Παναμάς Panama έως 30/06/2017
17 Παρθένοι Νήσοι ΗΠΑ US Virgin Islands
18 ΠΓΔΜ FYROM
19 Φιλιππίνες Philippines
20 Χόνγκ Κόνγκ Hong Kong


Ν. 4172/2013 άρθρο 65 παρ.1 και 3 και άρθρο 55 παρ.1, 2, 3, 4, 5.
ΠΟΛ.1024/2018

5. Τα ΚΡΑΤΗ με ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ για το φορολογικό έτος 2017

Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα θεωρείται ότι υπόκειται σε προνομιακό φορολογικό καθεστώς σε κράτος εκτός της Ελλάδας, όταν η φορολογική κατοικία τους βρίσκεται σε οποιοδήποτε κράτος, ακόμη και σε κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εάν σε αυτό το κράτος:

α) δεν υπόκειται σε φορολογία ή, εάν υπόκειται, δεν φορολογείται εν τοις πράγμασι, ή

β) υπόκειται σε φόρο επί των κερδών ή των εισοδημάτων ή του κεφαλαίου, του οποίου ο συντελεστής είναι ίσος ή κατώτερος από το 50% του συντελεστή φορολογίας νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων που θα οφειλόταν σύμφωνα με τις διατάξεις της ελληνικής φορολογικής νομοθεσίας, εάν ήταν φορολογικός κάτοικος ή διατηρούσε μόνιμη εγκατάσταση κατά την έννοια του άρθρου 6 του Κ.Φ.Ε. στην Ελλάδα. 

Με βάση το πιο πάνω κριτήριο τα κράτη αυτά, για το φορολογικό έτος 2016, είναι τα παρακάτω:

1 Άγιος Ευστάθιος St Eustatius
2 Άγιος Μαρίνος San Marino
3 Αλβανία Albania
4 Ανδόρα Andorra
5 Ανγκουίλα Anguilla
6 Βανουάτου Vanuatu
7 Βερμούδες Bermuda
8 Βοσνία -Ερζεγοβίνη Bosnia-Herzegovina
9 Βουλγαρία Bulgaria
10 Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι British Virgin Islands
11 Γιβραλτάρ Gibraltar
12 Γκέρνσεϋ Guernsey
13 Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα United Arab Emirates
14 Ιορδανία Hashemite Kingdom of Jordan
15 Ιρλανδία Ireland
16 Κατάρ Qatar
17 Κόσσοβο Kosovo
18 Κύπρος Cyprus
19 Λίχτενσταϊν Liechtenstein
20 Μακάο Macau
21 Μαλδίβες Republic of Maldives
22 Μαυροβούνιο Montenegro
23 Μολδαβία Republic of Moldova
24 Μονακό Monaco
25 Μονσεράτ Montserrat
26 Μπαχάμες the Bahamas
27 Μπαχρέϊν Bahrain
28 Μπελίζ Belize
29 Μποναίρ Bonaire
30 Ναουρού Nauru
31 Νήσοι Κέϋμαν Cayman Islands
32 Νήσοι Μάρσαλ Marshall Islands
33 Νήσοι Τέρκς και Κάϊκος Turks and Caicos
34 Νήσος του Μάν Isle of Man
35 Ουζμπεκιστάν Uzbekistan
36 Ομάν Oman
37 Ουγγαρία Hungary
38 Παραγουάη Paraguay
39 ΠΓΔΜ FYROM
40 Σαουδική Αραβία Saudi Arabia
41 Σεϋχέλλες Seychelles
42 Σρι – Λάνκα Sri Lanka
43 Τζέρσεϋ Jersey


N. 4172/2013 άρθρο 65 παρ. 6 και 7
ΠΟΛ.1173/2017

6. Η Αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών με τα άλλα κράτη (ΑΑΠ)

Από το 1985 ο ΟΟΣΑ και το Συμβούλιο της Ευρώπης προωθούν συμφωνίες μεταξύ των κρατών για την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών φορολογικού ενδιαφέροντος, με αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών (Automatic Exchange Of Information Standard).

Έτσι το πρώτο εννεάμηνο του 2017 και, κατόπιν, σε ετήσια βάση, το Ελληνικό Δημόσιο είχε την υποχρέωση να πραγματοποιεί αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών με τα άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ για στοιχεία φορολογικού ενδιαφέροντος του έτους 2016 (άρθρο 9 § 1 β’ του Ν. 4170/2013 και 2 § 5α του Ν. 4378/2016, ΦΕΚ Α 55/5.4.2016).

Οι πληροφορίες που θα ανταλλάσσονται, αφορούν τις παρακάτω κατηγορίες εισοδήματος και κεφαλαίου, όπως αυτές ορίζονται στην εθνική νομοθεσία του κράτους-μέλους που κοινοποιεί την πληροφορία (Ν. 4170/2013 άρθρο 9 παρ.1α, 2α):
– εισόδημα από απασχόληση,
– αμοιβές διευθυντών,
– προϊόντα ασφάλειας ζωής που δεν καλύπτονται από άλλες νομικές πράξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ανταλλαγή πληροφοριών και άλλα παρόμοια μέτρα,
– συντάξεις,
– ακίνητη περιουσία και εισόδημα από ακίνητη περιουσία.

Υπόχρεοι φορείς για την αποστολή πληροφοριών φορολογικού ενδιαφέροντος στις αρμόδιες αρχές των κρατών-μελών είναι τόσο χρηματοπιστωτικά ιδρύματα κάθε είδους, όσο και χρηματιστηριακές εταιρείες, οργανισμοί συλλογικών επενδύσεων και ασφαλιστικές εταιρείες.

Το σύστημα αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών της Οδηγίας 2011/16/ΕΕ εκτείνεται και στα 28 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η σύνδεση της Ελλάδας στο εν λόγω σύστημα (ΑΑΠ) ισχύει  από την 01.01.2017 για φορολογικά στοιχεία του έτους 2016.

Το σύστημα αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών της διεθνούς σύμβασης του ΟΑΣΑ εκτείνεται και στα ακόλουθα 106 κράτη-μέλη της εν λόγω σύμβασης:
Αλβανία, Ανδόρρα, Ανγκουίλα, Αργεντινή, Αρούμπα, Αυστραλία, Αυστρία, Αζερμπαϊτζάν, Μπαρμπάντος, Βέλγιο, Μπελίζ, Βερμούδα, Βραζιλία, Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι, Βουλγαρία, Μπουρκίνα Φάσο, Καμερούν, Καναδάς, Νησιά Καϋμάν, Χιλή, Κίνα, Κολομβία, Νησιά Κουκ, Κόστα Ρίκα, Κροατία, Κουρακάο, Κύπρος, Τσεχική Δημοκρατία, Δανία, Δομήνικος, Ελ Σαλβαδόρ, Εσθονία, Νησιά Φερόε, Φινλανδία, Γαλλία, Γκαμπόν, Γεωργία, Γερμανία, Γκάνα, Γιβραλτάρ, Ελλάδα, Γροιλανδία, Γουατεμάλα, Γκέρνσευ, Ουγγαρία, Ισλανδία, Ινδία, Ινδονησία, Ιρλανδία, Νήσος του Μαν, Ισραήλ, Ιταλία, Τζαμάικα, Ιαπωνία, Τζέρσευ, Καζακστάν, Κένυα, Κορέα, Λετονία, Λιχτενστάιν, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Μαλαισία, Μάλτα, Μαυρίκιος, Μεξικό, Μολδαβία, Μονακό, Μονσερά, Μαρόκο, Ναούρου, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Νιγηρία, Νιούε, Νορβηγία, Πακιστάν, Παναμάς, Φιλιππίνες, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Ρωσία, Σαιντ Κιτς και Νέβις, Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες, Σαμόα, Σαν Μαρίνο, Σαουδική Αραβία, Σενεγάλη, Σεϋχέλλες, Σιγκαπούρη, Σιντ Μάαρτεν, Σλοβακία, Σλοβενία, Νότιος Αφρική, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία, Τυνησία, Τουρκία, Τουρκς και Κάϊκος, Ουγκάντα, Ουκρανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ηνωμένες Πολιτείες, Ουρουγουάη.

Οι πληροφορίες, που ανταλλάσσονται με την ΑΑΠ, μπορούν να χρησιμοποιούνται σε δικαστικές και διοικητικές διαδικασίες που ενδέχεται να συνεπάγονται κυρώσεις, οι οποίες κινούνται κατόπιν παραβάσεων της φορολογικής νομοθεσίας, χωρίς να θίγονται οι γενικοί κανόνες και διατάξεις που διέπουν τα δικαιώματα των κατηγορούμενων και των μαρτύρων σε τέτοιες διαδικασίες (άρθρο 16 § 2 του Ν. 4170/2013).

Από τον Σεπτέμβριο του 2017 έφθασαν στο Υπουργείο των Οικονομικών (ΑΑΔΕ) τα στοιχεία που απέστειλαν τα άλλα κράτη σε εφαρμογή της συμφωνίας-συνεργασίας της «αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών» χρηματοοικονομικού ενδιαφέροντος, δηλαδή:

• Τόκοι
• Μερίσματα
• Έσοδα από ορισμένα ασφαλιστικά προϊόντα
• Έσοδα από πωλήσεις χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων
• Ενοίκια
• Λοιπά έσοδα που προκύπτουν από παθητικά εισοδήματα
• Υπόλοιπα λογαριασμών αρχής και τέλους έτους

Ν.4153/2013 άρθρο 29              
Ν. 4170/2013

Πηγή: Taxheaven.gr



x
ΕΣΠΑ ΕΣΠΑ