Η υποχρέωση υποβολής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος από αλλοδαπό νομικό πρόσωπο χωρίς μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα το οποίο συμμετέχει σε ημεδαπό νομικό πρόσωπο

Δημοσιεύτηκε το με αριθμό πρωτ. ΔΕΑΦ Β 1155600 ΕΞ 2016/26.10.2016 έγγραφο της Γ.Γ.Δ.Ε. με το οποίο δίνονται διευκρινίσεις σχετικά με την υποχρέωση υποβολής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος από αλλοδαπό νομικό πρόσωπο χωρίς μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα το οποίο συμμετέχει σε ημεδαπό νομικό πρόσωπο.

Όπως αναφέρει το ανωτέρω έγγραφο «Όπως διευκρινίσθηκε με την ΠΟΛ.1042/2015 εγκύκλιό μας, με την οποία δόθηκαν οδηγίες σχετικά με τη φορολογική μεταχείριση του εισοδήματος από μερίσματα, τόκους και δικαιώματα μετά την έναρξη ισχύος των διατάξεων του νέου Κ.Φ.Ε., από τον συνδυασμό των διατάξεων της περ. ε’ του άρθρου 5 και της παρ. 2 του άρθρου 47 του Ν.4172/2013 συνάγεται ότι τα νομικά πρόσωπα ή οι νομικές οντότητες που δεν έχουν τη φορολογική κατοικία τους και δεν διατηρούν μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα κατ’ αρχήν δεν υπόκεινται σε φόρο στην Ελλάδα για τα εισοδήματα που αποκτούν από πηγές Ελλάδος.

Κατά παρέκκλιση των ανωτέρω και με βάση τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 64 και από τη συστηματική ερμηνεία του άρθρου 63 συνάγεται ότι τα εισοδήματα από μερίσματα, τόκους και δικαιώματα που αποκτούν τα πρόσωπα αυτά υπόκεινται σε φόρο στην Ελλάδα, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 63. Ειδικότερα, για τη φορολόγησή τους με βάση την παρ. 3 του άρθρου 64 ενεργείται παρακράτηση στα ανωτέρω εισοδήματα με την οποία επέρχεται εξάντληση της φορολογικής τους υποχρέωσης»

Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να αναφερθούμε στην παράγραφο 7 του άρθρου 6 του Ν.4172/2013 περί Κ.Φ.Ε., σχετικά με την μόνιμη εγκατάσταση. Σύμφωνα με την πιο πάνω παράγραφο, ορίζεται ότι: «Το γεγονός ότι μία επιχείρηση που είναι φορολογικός κάτοικος στην Ελλάδα ελέγχει ή ελέγχεται από μία άλλη επιχείρηση που είναι κάτοικος άλλου κράτους ή που διεξάγει εργασίες μέσω μόνιμης εγκατάστασης ή με άλλον τρόπο σε αυτό το άλλο κράτος δεν καθιστά από μόνο του την πρώτη επιχείρηση μόνιμη εγκατάσταση της δεύτερης».

Σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα, οι Συμβάσεις Αποφυγής Διπλής Φορολογίας υπερισχύουν της Εθνικής φορολογικής νομοθεσία.

Περαιτέρω, το με αριθμό πρωτ. ΔΕΑΦ Β 1155600 ΕΞ 2016/26.10.2016 έγγραφο της Γ.Γ.Δ.Ε., αναφέρει ότι «…όταν ένα αλλοδαπό νομικό πρόσωπο χωρίς φορολογική κατοικία στην Ελλάδα ούτε μόνιμη εγκατάσταση στη χώρα μας συμμετέχει σε ένα ημεδαπό νομικό πρόσωπο και αποκτά εξ’ αυτού του λόγου έσοδα από μερίσματα, δεν έχει υποχρέωση υποβολής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος με βάση τις διατάξεις του άρθρου 68 του N.4172/2013 για τα εισοδήματα αυτά, λόγω της καθιέρωσης ειδικού φορολογικού καθεστώτος για τα εν λόγω εισοδήματα, το οποίο συνίσταται, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, σε παρακράτηση φόρου με εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης του αλλοδαπού δικαιούχου. Εξάλλου, η δήλωση του νομικού προσώπου που προβαίνει στην παρακράτηση καλύπτει την υποχρέωση υποβολής δήλωσης βάσει του άρθρου 68 παρ. 1 του N.4172/2013. Τα ανωτέρω ισχύουν και όταν δεν προκύπτουν καν έσοδα από μερίσματα, οπότε και στην περίπτωση αυτή δεν υφίσταται υποχρέωση για υποβολή μηδενικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος μόνο εκ του λόγου της συμμετοχής».

Δείτε το με αριθμό πρωτ. ΔΕΑΦ Β 1155600 ΕΞ 2016/26.10.2016 έγγραφο της Γ.Γ.Δ.Ε., στην on line τράπεζα.